Gele bananen, echte chiquita’s, echte fair trades, echte kromme, rechte, geplette bananen,
gebruikte bananen, oude bananen.
In alle vormen kom je ze tegen. Eerst alleen voor de start van de langere loopjes, en alleen de magere
afgetrainde toppertjes waagden zich aan deze laatste voedselmomenten vlak voor de start van de wedstrijd.
Maar tijden veranderen. Tegenwoordig worden ze ook in de kleedkamers gesignaleerd, vooral na de training.
Even weer wat koolhydraten erbij happen. Goed bezig, die atleten.
En bij de loopjes zie je ook de recreatieve lopers zich niet alleen meer tegoed doen aan de krentenbollen,
thuis-gesmeerde boterhammen en marsrepen, maar ook daar vindt de banaan gretig aftrek tegenwoordig.
De penetrante zweetstank en tijgerbalsem in de kleedkamers wordt haast verdrongen door de melige geur
van rijpe, ingedeukte bananen. En bij de langere wedstrijden kun je kilo’s bananen eten bij de verversingsposten,
die trouwens steeds meer halve AH-To-Go’s beginnen te lijken.
Bananen zijn een trend dus.
Maar waarvoor die banaan ?
Technisch bekeken: Een banaan is driekwart water, de rest bestaat grotendeels uit koolhydraten, waarbij
tijdens het rijpen zetmeel wordt omgezet in glucose (druivensuiker). Dus hoe rijper de banaan, hoe zoeter.
Koolhydraten leveren energie. Honderd gram eetbare banaan is goed voor 88 kilocalorieën, dat is zo’n 114
kilocalorieën per hele banaan. Hoe rijper een banaan is, hoe meer enkelvoudige koolhydraten (mono- en
disachariden) deze bevat. Hierdoor is een rijpe banaan een snelle energieleverancier.
De wedstrijdloper: “het geeft mij een lekker gevoel, lekker een laatste beetje eten, extra energie”
Maar het gaat natuurlijk bij de wedstrijd gewoon om het ritueel. Wat is mooier in de kleedkamer, het liefst
zo’n grote zaal waar de parkeergaragelucht nog nadampt, om daar bloedserieus een licht geplette banaan
uit de overvolle onwelriekend ruikende sporttas te pakken, en deze vol serieusiteit af te pellen (we zijn
tenslotte geen chimpansees meer) en grote happen van die koolhydraten-bom te nemen. Ondertussen
wat rekoefeningen maken en heel wedstrijdloperig te gaan kijken. Zo, die loper is goed bezig ! Die gaat er
straks voor, die heeft alle theorieën goed doorgenomen en gaat nu de laatste tips van zijn trainer in praktijk
brengen. Wat zal die hard lopen dadelijk !
En zolang die loper met dit ritueel inderdaad de straatstenen onder zijn voeten laat wegspatten, al was het
alleen in zijn hoofd, waarom dan zeuren ? En dan net een paar seconden harder loopt ?
Doe mij zo’n banaan.
