Ruim een week zitten de zusjes inmiddels samen in het trainingskamp in Shiba. De dagen verlopen volgens vaste patronen. Ontbijten, trainen, fysio, lunch, rusten, trainen, diner, rusten. Het ritme werd op een van de dagen op een leuke manier onderbroken door het bezoek aan het trainingscomplex van Daiki. Daiki is een Japanner die net als Hanneke 4 jaar heeft gestudeerd aan de Northern State University in South Dakota (USA). Hij woont nu in Tokio en had toestemming gekregen om op afstand de training te bekijken en wat bij te praten (oftewel: schreeuwen met Hanneke).
De zussen zijn nog steeds onder de indruk van de gastvrijheid en beleefdheid van de Japanners met wie ze contact hebben in het verder volledig afgesloten hotel. Emma san en Hanneke san worden behoorlijk verwend. Alles wordt geregeld zelfs de bediening van de lift. Japan is op alles voorbereid want zelfs die lift is ingericht met een noodbox: in geval van aardbevingen zit daar voor een week voedsel in voor meerdere personen. Ook ontvangen ze regelmatig speciale cadeautjes. De coronacontrole blijft ondertussen onverminderd van kracht. Elke dag worden speekselmonsters genomen en geanalyseerd.
De meeste atleten van het Nederlandse atletiekteam zijn inmiddels afgereisd naar het Olympisch dorp.
De trainingen in Shiba verlopen goed. De Daventrianen zijn er klaar voor! Inmiddels is duidelijk dat Hanneke niet met de mix-team estafette mee zal doen. Ze vertrekt maandag naar het Olympisch dorp en zal mogelijk op donderdag en wellicht zaterdag aansluiten bij de 4×400 meter vrouwen.
Emma vertrekt zondag al naar het Olympisch dorp. Zij zal in de nacht van dinsdag op woensdag haar Olympisch debuut maken. Veel Daventrianen zullen ‘s nachts voor de beeldbuis zitten. Namens hen en alle andere Daventrianen heeft bestuurslid Elleke Steenbergen de beide dames net voor vertrek veel succes gewenst en in de bloemen gezet.
In het volgende deel komen de eerste resultaten aan bod.
){kind=link}