DEVENTER, 28 mei 2007, 2e Pinksterdag
Vandaag breekt voor mij het laatste uitje aan dat leidt naar Slagharen. Welgeteld zou ik 6 personen begeleiden. Of zij mij!
Maar, op de vooravond kreeg ik een belletje van de moeder van Luca.
Ik bel je even om te zeggen dat Luca niet meegaat…
Ik vraag natuurlijk wat het probleem was.
Zegt de moeder: ‘We stonden gisteren (1e Pinksterdag) al op het station te wachten!’
Ja, zeg ik dat was dus ook niet de afspraak omdat ik duidelijk had aangegeven dat het de 2e Pinksterdag zou zijn.
Een tegenvaller voor mij en Jasper, want die moest nu met vier meiden op stap. De meiden hebben hem goed behandeld. Ondanks een opmerking van Krissie: Ooooh, Jasper!
Het was slecht weer, we hadden goede zin, de reistijden waren shit door de lange wachttijden. Veel thee gedronken bij de koffie-shop. Alles bij elkaar genomen: positief.
Eenmaal in de trein de vraag of de reis lang duurt. Ze wilden – zo te horen – graag lang ouwehoeren in die trein! Ontkennende antwoord van mij dan maar. We zijn er zo!
In Hardenberg gearriveerd gingen we met de bus verder. Ook daar weer wachten. Gelukkig maar 10 minuten.
Aangekomen in Slagharen konden we snel door de kassa. Oeps, net te snel dus. Terug naar de kassa en de kortingsbonnen laten zien. Oke, we kunnen verder. Niet nadat we eerst een sanitaire stop gemaakt hebben.
Daarna echt met heel veel lol het park in. Waar gaan we het eerst heen. De ene zegt daarheen de ander weer daarheen. Het is mijn eerste belevenis met dit groepje. En ik moet zeggen dat het een gevari�erd gezelschap was.
Het aardige was dat de enige man – Jasper – in het midden van deze lollige dames, meteen toen we het park in kwamen vroeg om een suikerspin. Helaas voor Jasper, zei ik nee. Hij keek even moeilijk, maar dat was snel weg.
Avonturen maak je mee op zo’n dag. Het weer was mooi en soms een beetje nat.
Esther en Kristie gingen eerst met de kabelbaan. Dan hoefden ze niet te lopen om bij eerste atractie te komen, zeiden de damesaleten. De rest bleef aan het begin om daar te verkennen wat leuk was.
Oh ja, de zweefmolen was het eerst wat we deden. Daarna sjouwde ik achter de Daventriaantjes alle attracties kwamen aan de beurt. En maakte zoveel mogelijk foto’s. Dat was soms niet erg makkelijk, als je zelf ook in een attractie zat.
 |
 |
|---|
Heerlijk toch als je net meer durft als de kids! Maar aan het einde van de dag (zoals ook al in de Julianatoren) werden hindernissen genomen wat hij/zij voorheen niet voor mogelijk hield. Overwinnaars waren jullie daar.
IJs? Nee, dat hebben we niet genomen. Daar was het weer er niet voor en de jongelui vroegen er ook niet om.
We hebben wel een stevige patatmaal genoten met alle extra’s. Lachen, want het was weer Jasper die de suikerspin maar niet uit zijn koppie kreeg. Hij dacht toen we het park wilden verlaten nog net ff een suikergeval mee te kunnen bietsen bij de suikerspintent. Hahaha!! Ik schiet in de lach en zie dat Jasper bij een popcorntent staat. Je raadt het! Geen suikerspin dus jongeman.
Ik kan nog wel heel lang doorgaan, maar dat is niet de bedoeling. Ondanks dat ik nu naar DJ Ti�sto aan het luisteren ben, die energie geeft om een lang verhaal te maken, waar je niet aan uitgelezen raakt! Dat doe ik dus maar niet.
Voor Esther en Kristie was dit denk ik het laatste uitje. Ik dank jullie voor de gezelligheid en wat je voor de club hebt gedaan: veel loten verkopen.
Jasper, Maxime en Kyra en jammer dat Luca er niet bij was: Jullie waren geweldig!
Het was laat (19.45 u) voor we terug waren, maar het was ook dan wel de moeite waard.