Ingezonden door Jan Strijker
 |
Op 25 juli 2009 heb ik meegedaan aan de Swissalpine Marathon door de bergen in Zwitserland. De marathonwedstrijd gaat over alpineterrein en stijgt 1900 m en daalt 1700 m.
Mijn voorbereiding was pittig met veel trainingswerk op de Veluwezoom, o.a. 1 x MTB parcours van 49 km en een keer in het Duitse Teutoburgerwald, een parcours van 36 km. In 2006 heb ik de Swiss Alpine Marathon al een keer gelopen en ik vind het een uitdaging om nu aan de Gore-tex Transalpine run mee te doen. Deze Swiss Alpine staat nu in het teken als voorbereiding op de Gore-tex Transalpinerun, dat wordt gehouden in september. Die wedstrijd is 240 km in 8 dagen hardlopen met 15.500 hoogtemeters van Obersdorf in Zuid-Duitsland naar Latsch in Noord-Italie. De Gore-tex Transalpine run moet je met z’n tweeën doen. Ik loop de wedstrijd samen met Cor van der Hoek. |
De week voor de Swiss Alpine run was het slecht weer in Zwitserland, waardoor we rekening hielden met sneeuw onderweg.
De laatste paar dagen voor de wedstrijd werd warmer waardoor de meeste sneeuw verdwenen was.
We hebben uiteindelijk zo’n 5 tot 6 gedeelten waar sneeuw lag gehad. Op de hoogste gedeelten, boven de tweeduizend meter, was het dan ook behoorlijk fris.
De start was in Bergun, een bergdorpje op 1300 m hoogte in de buurt van Davos. Vanaf het dorpje ging het omhoog naar de Keschhutte op 2640 meter. De verzorging was erg goed. Op vrijwel iedere 5 km eet- en drinkgelegenheid. En er was voldoende. Na de Keschhutte ging het 300 meter omlaag en dan weer 300 meter omhoog naar de Scalettapas. Dan de lange afdaling naar Davos. Zo’n lange afdaling is niet altijd makkelijk.
Ik werd ingehaald door een loper kwam in aanraking met een rotssteen. Als je valt is dat vervelend en heb je de boel zo stuk. Ik hield aan de botsing wat schaafwonden en een sneetje in de schouder, maar kon wel verder.
De rest van de afdaling ging moeizaam, maar na een wat langere pauze bij een verzorgingspost en voldoende eten en drinken te nuttigen ben ik weer verder gegaan. Het laatste stuk ren je door alpenweiden naar beneden. Dat ging makkelijk. Daarna een korte steile klim (wandelen dus) en door het bos het stadje Davos in. Daar stond veel publiek.
De finish is op de atletiekbaan waar het gezellig druk was. Ik finishte in 4.56 uur en eindigde hierdoor als 8e in mijn categorie, Men 55+. En ik was de eerste niet-Zwitser.
Mijn vrouw Lini liep de 11 kilometer wedstrijd met een oogteverschil van 250 meter. Voor Nederlandse begrippen is dat al erg pittig.
Zij deed daar 58 min. en 52 sec. over en was daarmee de 13e dame in de totaalstand.
Wij vonden het een ware happening. Het was weer een leuk festijn en hierna kon onze wandelvakantie beginnen.