Lopers in Kenia

Jambo! Hallo allemaal vanuit Lewa Lewachildrenshome@info kindertehuis en boerderij in Eldoret.
Eldoret ligt in de prachtige riftvallei (evenals Iten wat vlakbij ligt).
Na een snelle vlucht (7,5 uur) gisterochtend aangekomen in Nairobi en rennend met kar voortduwend met 2 enorm grote sporttassen van Global Sports vol met de ingezamelde loopschoenen, jasjes en broeken en nieuwe spikes van Global voor de atleten die al een contract met ze hebben. Als eerste langs visacounter en door douane, net het vliegtuigje naar Eldoret gehaald. Vanuit de lucht was mooi tezien hoe het landschap veranderde van droog en dichtbevolkt naar het groen met de rode aarde van de riftvalleiregio.
Opgehaald door Veron Lust en via het stadje Eldoret, waar we veel lopers zien, de jongens die Veron kennen vragen meteen om schoenen, over de weg met hele diepe kuilen naar Lewa gereden.
 
In Lewa wonen 90 kinderen die of wees zijn of geen ouders hebben die voor hen kunnen zorgen, van baby tot en met 18 jaar. De kinderen gaan ook op Lewa naar school. Zij worden verzorgd door Phyllis (zij is keniaanse en is eigenaar samen met nederlander Jos van Lewa) met hulp van veel vrouwen en altijd wel een paar jonge buitenlandse vrijwilligers (op dit moment 2 engelse meisjes, 1 amerikaanse en 1 japanner). Jos runt de boerderij, hij heeft zowel een melkveehouderij met 130 hollandse bont/witte koeien, schapen en hij verbouwt ook nog heel veel groente.
Op deze manier kan Lewa, die het zoals alle tehuizen zonder overheidssteun doet, dus t van donaties moet hebben, zelf voorzienend zijn. Er zijn in Kenia zo’n 50 kindertehuizen in totaal, waarmee pak m beet zo’n 5000 kinderen een dak boven hun hoofd hebben, wat nog steeds gezien het aantal straatkinderen, een druppel op een gloeiende plaat is.
 
’s Middags omgeving verkend, wel 50 handen geschut met goedlachse kenianen,  het weer is trouwens verrukkelijk, niet te heet en het waait lekker, gehangen op de varanda en ff gedut, daarna met de kinderen gespeeld, de peutertjes willen allemaal opgetild en geknuffeld worden en aangeschoven voor ugali (maismeelkoek), rijst en (managu) de blaadjes van de zwarte nachtschade. De stroom valt vaak uit, er is niet altijd water, kortom echt een ontwikkelingsland.
We gaan nu met de atleten van deze regio die als eersten geeindigd zijn op de districtskampioenschappen naar de provincials hier in Eldoret. Piet de Peuter zit nu in Nagurru en is inmiddels op weg naar de provinials in Bomet. De eerste 6 mannen en vrouwen van alle provincials (er zijn meen ik 6 provincial wedstrijden) mogen door naar de nationals (landskampioenschappen) op 19 februari in Nairobi. De wedstrijden zijn crossen van zo’n 12 km over een parcours van zo’n 1500 meter. De winnaar van de ditricts had een tijd van 31 minuten, een nieuw wereldrecord, dus toch niet helemaal 12 km waaschijnlijk!!
 
Er wordt wel ontiegelijk hard gelopen. Afgelopen weekend was er hier nog een halve marathon waar de winnaar in een tijd van 1.02.50 over de finish kwam en de volgende vier in 1.03. En als je dat dan nog niet heel snel vindt, t is wel op een hoogte van 2000 meter!
 
Over 2 dagen gaan we de bergen in naar Mbara en Ptarkong (noordwest kenia), naar de trainingskampen. Petra de Munnike, net als Veron en Piet de actieve vrijwilligers, van Stichting Samen Succes, is er dan ook. Hier zijn ook scholen gebouwd door de stichting en worden de vrouwen voorgelicht over vrouwenbesnijdenis en krijgen ze als ze dat willen ter voorkoming van zwangerschap een minuscuul staafje met hormonen in de bovenarm geplaatst.
 
Morgen voorzichtig mijn eerste loopstappen zetten op deze prachtige rode aarde.
 
Wordt vervolgd.
Kwaheri Irene
 
 
 

Geef een reactie