Witteveen+Bos is geen standaard advies- en ingenieursbureau. Daar hoort ook geen standaard directeur bij. Wie zit er achter het bedrijf dat Daventria sponsort?
Bij binnenkomst wordt meteen duidelijk dat Harry Webers een gepassioneerd mens is, maar Harry zegt zelf niet te weten wat zijn naaste collega’s precies over hem vertellen.
Februari is standaard de maand van de nationale indoorkampioenschappen in Omnisport in Apeldoorn. Dat indoorfeest begint in het weekend van 11 en 12 februari met de AA-Drink NK Indoor Junioren. De weken daarna volgen de strijd om de titels op de meerkamp, bij de senioren en de masters.
Aventus Atletiekschool biedt atleten die meer werk willen maken van hun atletiekambities de mogelijkheid om tijdens één of meerdere Open Trainingsdagen deel te nemen aan trainingsprogramma van de Atletiekschool. Door een ‘kijkje te nemen in de keuken’ kun je onder begeleiding van inspirerende coaches meetrainen met gelijkgestemde atleten van de Aventus Atletiekschool.
Klik snel verder om de belevenissen van Irene Kalter te lezen.
Jambo! Hallo allemaal vanuit Lewa Lewachildrenshome@info kindertehuis en boerderij in Eldoret.
Eldoret ligt in de prachtige riftvallei (evenals Iten wat vlakbij ligt).
Na een snelle vlucht (7,5 uur) gisterochtend aangekomen in Nairobi en rennend met kar voortduwend met 2 enorm grote sporttassen van Global Sports vol met de ingezamelde loopschoenen, jasjes en broeken en nieuwe spikes van Global voor de atleten die al een contract met ze hebben. Als eerste langs visacounter en door douane, net het vliegtuigje naar Eldoret gehaald. Vanuit de lucht was mooi tezien hoe het landschap veranderde van droog en dichtbevolkt naar het groen met de rode aarde van de riftvalleiregio.
Opgehaald door Veron Lust en via het stadje Eldoret, waar we veel lopers zien, de jongens die Veron kennen vragen meteen om schoenen, over de weg met hele diepe kuilen naar Lewa gereden.
In Lewa wonen 90 kinderen die of wees zijn of geen ouders hebben die voor hen kunnen zorgen, van baby tot en met 18 jaar. De kinderen gaan ook op Lewa naar school. Zij worden verzorgd door Phyllis (zij is keniaanse en is eigenaar samen met nederlander Jos van Lewa) met hulp van veel vrouwen en altijd wel een paar jonge buitenlandse vrijwilligers (op dit moment 2 engelse meisjes, 1 amerikaanse en 1 japanner). Jos runt de boerderij, hij heeft zowel een melkveehouderij met 130 hollandse bont/witte koeien, schapen en hij verbouwt ook nog heel veel groente.
Op deze manier kan Lewa, die het zoals alle tehuizen zonder overheidssteun doet, dus t van donaties moet hebben, zelf voorzienend zijn. Er zijn in Kenia zo’n 50 kindertehuizen in totaal, waarmee pak m beet zo’n 5000 kinderen een dak boven hun hoofd hebben, wat nog steeds gezien het aantal straatkinderen, een druppel op een gloeiende plaat is.
‘s Middags omgeving verkend, wel 50 handen geschut met goedlachse kenianen, het weer is trouwens verrukkelijk, niet te heet en het waait lekker, gehangen op de varanda en ff gedut, daarna met de kinderen gespeeld, de peutertjes willen allemaal opgetild en geknuffeld worden en aangeschoven voor ugali (maismeelkoek), rijst en (managu) de blaadjes van de zwarte nachtschade. De stroom valt vaak uit, er is niet altijd water, kortom echt een ontwikkelingsland.
We gaan nu met de atleten van deze regio die als eersten geeindigd zijn op de districtskampioenschappen naar de provincials hier in Eldoret. Piet de Peuter zit nu in Nagurru en is inmiddels op weg naar de provinials in Bomet. De eerste 6 mannen en vrouwen van alle provincials (er zijn meen ik 6 provincial wedstrijden) mogen door naar de nationals (landskampioenschappen) op 19 februari in Nairobi. De wedstrijden zijn crossen van zo’n 12 km over een parcours van zo’n 1500 meter. De winnaar van de ditricts had een tijd van 31 minuten, een nieuw wereldrecord, dus toch niet helemaal 12 km waaschijnlijk!!
Er wordt wel ontiegelijk hard gelopen. Afgelopen weekend was er hier nog een halve marathon waar de winnaar in een tijd van 1.02.50 over de finish kwam en de volgende vier in 1.03. En als je dat dan nog niet heel snel vindt, t is wel op een hoogte van 2000 meter!
Over 2 dagen gaan we de bergen in naar Mbara en Ptarkong (noordwest kenia), naar de trainingskampen. Petra de Munnike, net als Veron en Piet de actieve vrijwilligers, van Stichting Samen Succes, is er dan ook. Hier zijn ook scholen gebouwd door de stichting en worden de vrouwen voorgelicht over vrouwenbesnijdenis en krijgen ze als ze dat willen ter voorkoming van zwangerschap een minuscuul staafje met hormonen in de bovenarm geplaatst.
Morgen voorzichtig mijn eerste loopstappen zetten op deze prachtige rode aarde.
Wordt vervolgd.
Kwaheri Irene
21-23 januari werd weer het traditionele trainingsweekend gehouden voor de din-don-groep wegatleten. Deze keer georganiseerd door Johan Kats en Henk van Wijhe, die Stayokay Arnhem als uitvalbasis hadden gekozen voor de 30 enthousiaste lopers.`
Een prima plek, vlakbij bossen, heuvels en nog meer heuvels. Dit jaar geen gladheid, geen sneeuw, hooguit een beetje modder.
De stalorders waren duidelijk: een gezellig trainingsweekend, flink trainen en de nachten inzetten als herstelmomenten.
Op vrijdagmiddag was een groot deel van de groep al op tijd naar Arnhem gereisd om de eerste training mee te kunnen maken. Onder leiding van onze twee trainers (Liny en Alfred) werd een mooi heuvelachtig parcours doorlopen, goed voorbereid door Johan & Henk. De plotselinge wegafsluiting leverde een mooi extra omwegje op, we waren tenslotte nog erg fit.
Na een verkwikkende douche en een smakelijke maaltijd, werd ook de bar uitgetest. Gezellig bijkletsen en kennismaken met de groep. Niet te uitgebreid, de zaterdag met drie trainingen lagen nog voor ons. Ervaringen van vorige jaren hadden ons wel geleerd om niet alle energie de eerste avond op te drinken.
Zaterdag was dan ook de dag van de trainingen, eten, douches, rusten en trainingen. En de dag dat we de eerste fietsers mee hadden. Helaas waren verschillende mensen geblesseerd geraakt in de voorbereiding naar het trainingsweekend. Des te toffer dat ze wel een groot deel van het trainingsweekend meededen ! Best frustrerend als je supergraag wilt meetrainen, maar het gewoon niet lukt. De kreet “kneusjes” was dan ook eigenlijk alleen maar meevoelend bedoeld !
Een eerste training in het bos. En net als de vrijdag, ook hier waren weer heuvels. Niet gewend in onze stad Deventer, waar de Wilhelminabrug al een heftige helling is. Dus Alfred en Liny lieten ons goed proeven van de hellingen. Enkele atleten moesten bij deze training eerder afhaken, omdat de spieren te veel protesteerden. Nieuwe oefeningen werden geïntroduceerd, verbeten gezichten opgetekend.
Snel weer terug naar de Stayokay, zodat we op tijd terug waren voor de overvolle douches, de lunch en snel daarna de herstelloop. Ook hier moesten weer keuzes gemaakt worden (training overslaan om fit de 3e training op Papendal aan te kunnen of juist wel de 
hersteltraining te doen om niet geheel te verkrampen). De herstelloop was in ieder geval geen herstel voor de fietsers, aangezien de modder, tractorsporen en het mulle zand geen pretje waren voor hen. Ook de lopers hadden de eerste kilometers even last van stijve spieren. Pas na een tijdje kwam het gepraat weer op gang en zag je de ontspanning weer op de gezichten verschijnen. Met een verplicht extra ommetje (45 minuten is geen 39 minuten!) werd de herstelloop afgesloten en was de power-nap aan de beurt. Even bijkomen, voordat we naar Papendal zouden gaan voor de ultieme test: gewoon een uur telkens 2,7 km lopen, elke 900 meter sneller. Tussentijden werden bijgehouden op een groot elektronisch bord, zodat je goed kon zien of je de versnelling wel uitvoerde !
De trainingen begonnen nu toch wel zijn tol te eisen, maar de echte die-hards lukte het om 5 maal de 2,7 km te lopen in prachtige tempo’s.
Henk van Wijhe genoot, ondanks zijn hardnekkige rugblessure; maar zijn loopgrijns was er wel weer even.
Dit jaar mochten we gelukkig na de training direct in de auto’s stappen en hoefden we niet terug te lopen na de loodzware training. Enkele geluksvogels konden zich in Stayokay professioneel laten masseren door de speciaal ingevlogen Henk Kaspers.
En hoewel op zondagochtend nog een pittige duurloop op het programma stond, was het nu wel tijd voor een klein hardlopersfeestje. Na de uitreiking van de Spieker-bokaal aan Richard en Leidy (Leidy per telefoon), een heuse marathontaart voor Johan Kats werd het een echt feestje met enige alcoholische versnaperingen, jaren80-muziek en een kleine dansvloer. De rookies keken hun ogen uit.
Zondag was de dag van de lange duur. Met maar liefst 6 fietsers bij ons mochten we
onder goede weersomstandigheden de lange duur afwerken: 17 of 25 kilometers door de mooie bossen en over het zweefvliegveld Terlet. Daar moest natuurlijk Liny’s onverbiddelijke “vliegtuigje”-oefening even worden uitgevoerd! Aan het tempo was zeker niet te merken dat dit alweer de 5e training was. Achterblijvers hadden meerdere keren een flinke dobber er aan om de groep weer in te halen, zeker als de marsleider even was ontgaan dat er een achterblijver was. Rookie Tjerk liet zijn eerst 25 kilometer optekenen, met op het einde toch wel een grimmige grijns.
Een zeer wenselijke lunch was uiteindelijk het einde van een prachtig weekend. Tassen vol welriekende kleding en schoenen mochten weer ingeladen worden voor de thuisrit. Plannen voor het volgend jaar worden al weer gesmeed !
Stap omlaag naar de bruine bar
voldaan in gonzend geroezemoes
Sfeer van verlichte voldoening prijkt
geklink van glazen vol met bier
Spreek met elkaar over eerder die dag
of tot het leven en plannen voor straks
Sommigen later aangezet
Anderen slaan over met een zucht
Voelend weer jong met songs van toen
bartender af en toe als heuse dj
Vrij over de vloer van stroef tapijt
menig in staat tot dansplezier
Vaker lijken tijden sneller te gaan
de leden iets stijver dan voorheen
Vind zo die balans tussen kracht en wil
spieren warmen op mistige buitenlucht
Zoek niet verder naar zin of idee
geniet van training op derde plek
Zuiver eigen relaties door even afstánd
alles van waarde krijgt zo haar zwier
Zwerf over fraai pad soms met klim
in tempo passend bij eigen gestel
Zweef onder donker bed langzaam in slaap
het refrein van disco reikt andermaal terug
Maarten Douwe Bredero
Een verslag van de Diepe Hel Holterbergloop van zaterdag 30 oktober 2010
door Hans Blankestijn
13 graden, geen wind, af en toe kleine spatjes regen; kortom ideaal loopweer. Als je dan ook nog met meer dan duizend andere lopers de Diepe Hel mag bedwingen is het hardloopfeest compleet.
Een kort verslag van de belevenissen van de Berlijnse Daventrianen.